عمری است که دلــدادۀ نام حــســنـینم            فریــاد برآرم که غــلام حــســنــیــنــم

در کوی خـرابات، مـقـیـمـم همۀ عـمر           ای می زدگــان مست ز جــام حسنـینم

یا رب ز عنایــات مُحــرّم کــرمی کن            بنــمای مقـیــد به مــرام حــســنــیــنــم

در لحــظۀ مــرگــم به شب اول قبــرم            محــتــاج به الطــاف مــدام حـسـنـیـنـم

از ذکر احــادیث ولایی شــده ام مست            آمیــخــتــه با شهــد کــلام حــســنـیـنـم

من مرغک بی بال و پری نغمه سرایم           صد شکـر خدا را؛ که به رام حـسـنـینم

مرثیــه ســرای حــرم عشق و ولایــم            فریــاد غــمــم، وقـف پیــام حـسـنـیـنـم

بر رجعت پر بــرکتشان معتــقــدم من            تــا منتـظــر روز قیــام حــســنــیــنــم